Y.M. Dangre (1987) is een jonge Vlaamse schrijver die onlangs werd genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs. Eerder publiceerde hij de roman "Vulkaanvrucht". Zijn gedichten gaan vooral over de liefde, over het verlangen en over de seksuele component daarvan. Zijn taalgebruik is concreet, maar altijd poëtisch, soms barok, en niet afkerig van de woordspeling. Dangre zoekt permanent naar de dubbele betekenis van woorden, naar meerlagigheid in de taal, en gebruikt die om een jeugdige gretigheid naar erotiek en liefde soms beheerst, soms schijnbaar bruisend spontaan over te brengen. De lezer laat zich meeslepen door deze verzen of zal er een afkeer van hebben: ze zijn confronterend en dwingen tot positiebepaling. De criticus zal zich afvragen hoe deze dichter zich zal ontwikkelen. Zijn huidige stijl lijkt eerder een eind- dan een vertrekpunt, zoals ook de jeugd in de dichter gaandeweg de bundel al tot een zekere veroudering lijkt te komen. Een intrigerende bundel dat zeker.