De Amerikaanse Karin Slaughter verkocht nog voor de publicatie van haar debuut haar bedrijfje in gevelreclame om definitief voor het schrijverschap te kiezen. Tien jaar heeft het haar gekost om de juiste formule te vinden, die ze met verve vorm geeft in haar Grant County-serie over misdaad in een fictief stadje in het Zuiden van de VS. Nachtschade en het recent vertaalde Zoenoffer werden enthousiast ontvangen, nummer drie (A faint cold fear) is intussen al afgerond en delen vier en vijf staan reeds in de steigers. Alles draait rond een trio: Kinderarts en lijkschouwer Sara Linton, haar ex-commissaris Jeffrey Tolliver en de tikkende tijdbom, rechercheur Lena Adams. Slaughter verschilt van andere Amerikaanse misdaadschrijvers door minder op het geweld van de misdaad te focussen maar des te sterker op hoe mensen misdaad ondergaan en verwerken. Haar karakters van vlees en bloed worstelen met de zwakke kanten van hun persoonlijkheid. Een kwaliteitsreeks om naar uit te kijken. [Kris van Zeghbroeck]

Een tienermeisje laat zich moedwillig neerschieten door een politieman, waarna schokkende ontdekking wijzen op kindermisbruik. De vrij harde intrige, met pedofilie, kinderporno en incest, wordt vindingrijk uitgewerkt. Gesitueerd in een kleine stad in de zuidelijke VS. De schrijfstijl is soepel, het taalgebruik modern (t/m 'zich irriteren aan'), de opgeroepen sfeer hedendaags. Met scherp psychologisch inzicht worden de protagonisten - belangrijk voor de verhaalontwikkeling - getekend. Emoties zijn soms wat zwaar aangezet, geweld en kindermishandeling worden terughoudend gebracht. Soms grof taalgebruik, goede vertaling. De dubbele laag in de titel bleef behouden. Schrijfster wordt vergeleken met Patricia Cornwell; die beklemmende psychologische spanning wordt hier echter niet helemaal gehaald. Het debuut 'Nachtschade'* werd genomineerd voor de Dagger Award. Paperback, vrij kleine druk.